Rozdział XXXVI '' Otwórz oczy''

          Jonathan zbliża się do mnie z wyciągniętymi rękoma. Odrzucił miecz metr przede mną.
-Clary, spokojnie. Nic się nie dzieje.-mówi spokojnie.  Nie wytrzymuję i parskam śmiechem.- Musimy stąd teraz uciekać.  Teraz tu nie jest bezpiecznie.
- Nigdzie nie jest teraz bezpiecznie. - mówię i spoglądałam na trupa.- Dla nas.
-Znajdziemy jakieś rozwiązanie. - mówi Jonathan. Dopiero teraz zdał sobie sprawę z konsekwencji czynu.
- Możemy iść do Instytutu.  Tam jest Jace, Luke i Jocelyn.  Na pewno nam pomogą. - mówię i wyciagam stelle.
     Już chcę podejść do najbliższego drzewa, kiedy Jonathan łapie mnie za rękę.
-A co jeżeli będą chcieli nas zabić?  Przecież ja działałem dla Kręgu,  zabijałem dla niego, służyłem mu. Nie jestem pewien czy moja wizyta w tym miejscu jest odpowiednia. - mówi Jonathan. 
Widzę wyraźnie zdenerwowanie na jego twarzy. Wolną rękę przeciera twarz pozostawiając na niej krwawe smugi.
- Może uda ci się wszystko wytłumaczyć.  Trzeba spróbować. - mówię i wyrywam rękę z jego uścisku. - Po za tym to moja jedyna droga ucieczki.  Nie myślisz chyba, że krąg ma jakiekolwiek szansę na wygraną.
- Clary, muszę pomyśleć. - mówi Jonathan i odchodzi kawałek.
- To myśl szybciej.  Za kilka minut będą tu wilkołaki, wampiry i nocni Łowcy z kręgu. - mówię i kończę rysować Bramę. 
      Kiedy ukazuje się błękitną tafla Bramy nie czekam na odpowiedź Jonathana tylko przechodzę. Za sobą słyszę jeszcze krzyk Jonathana.  Wypowiada jedno słowo, a raczej imię. Moje imię.
- Clary!!!
*************
Oto kolejny rozdział tego oto bloga. Jest krótki wiem, ale jest tylko zapowiedzią. Ma podsycić wasz apetyt. W ogóle co myślicie o Jonathan'ie w Instytucie? Piszcie w komentarzach. A i jeszcze jedno musze was pochwalić. Przez dwa dni było odwiedzin na tym oto blogu ponad 130. Brawo.
Następny rozdział jutro lub pojutrze.
Pozdrawiam Romantyczna Egoistka.